Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

wzór na tkaninie

  • 1 odbić

    глаг.
    • брать
    * * *
    1) (dać obraz) отразить (воспроизвести изображение)
    2) odbić (od brzegu) отчалить
    3) odbić (odcisnąć) оттиснуть, набить
    4) odbić (wynagrodzić sobie) возместить
    5) pot. odbić (skopiować) скопировать, отксерокопировать, разг. отксерить
    6) odbić (pozostałe znaczenia) отбить (другие значения)
    wybić (np. takt) отбить (обозначить ударами)
    odebrać (np. ochotę) разг. отбить (удалить, уничтожить)
    * * *
    odbi|ć
    \odbićty сов. 1. отразить;

    \odbić światło отразить свет; \odbić cios отразить удар;

    2. отбить;

    \odbić kawałek muru отбить кусок стены; \odbić piłkę отбить мяч; \odbić jeńców отбить пленных;

    3. (od brzegu) отчалить; отвалить;
    4. (coś przybitego) отколотить, отбить; 5. (tekst) отпечатать; напечатать; 6. (wzór na tkaninie) набить; ● \odbić żonę, męża komuś отбить жену, мужа у кого-л.; \odbić sobie coś na kimś отыграться на ком-л.
    * * *
    odbity сов.
    1) отрази́ть

    odbić światło — отрази́ть свет

    odbić cios — отрази́ть уда́р

    2) отби́ть

    odbić kawałek muru — отби́ть кусо́к стены́

    odbić piłkę — отби́ть мяч

    odbić jeńców — отби́ть пле́нных

    3) ( od brzegu) отча́лить; отвали́ть
    4) ( coś przybitego) отколоти́ть, отби́ть
    5) ( tekst) отпеча́тать; напеча́тать
    6) ( wzór na tkaninie) наби́ть
    - męża komuś
    - odbić sobie coś na kimś

    Słownik polsko-rosyjski > odbić

См. также в других словарях:

  • wzór — m IV, D. wzoru, Ms. wzorze; lm M. wzory 1. «rysunek, motyw odbity, wyhaftowany itp. w celach ornamentacyjnych lub sporządzony w celu odtworzenia go w odbitce, hafcie itp.; deseń» Wzory geometryczne, roślinne, kwieciste, krzyżykowe. Wielobarwne,… …   Słownik języka polskiego

  • druk — m III, D. u, N. drukkiem 1. blm «proces sporządzania odbitek tekstu lub ilustracji z formy drukarskiej z użyciem farb graficznych; drukowanie» Oddać, przygotować do druku. Tekst gotowy do druku. Rozpoczęto druk powieści. Zakończono druk książki.… …   Słownik języka polskiego

  • gofrować — ndk IV, gofrowaćruję, gofrowaćrujesz, gofrowaćruj, gofrowaćował, gofrowaćowany techn. «marszczyć, karbować; wytłaczać (zwykle mechanicznie) wzór na tkaninie, papierze lub blasze» Gofrowana bibułka. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • kratka — ż III, CMs. kratkatce; lm D. kratkatek 1. «niewielka, mała krata (drewniana lub metalowa)» Balustrada z kratkami. Po kratkach pięły się róże. ∆ techn. Kratka wentylacyjna «ażurowa osłona otworu wentylacyjnego» ◊ Dostać się, pójść za kratki; być… …   Słownik języka polskiego

  • mozaikowaty — rzad. «przypominający mozaikę, taki jak mozaika; złożony z różnorodnych, drobnych części» Mozaikowaty wzór na tkaninie …   Słownik języka polskiego

  • haft — m IV, D. u, Ms. haftfcie; lm M. y 1. «wzór, ornament wyszyty na tkaninie, rzadziej na skórze; szczegół wyhaftowany» Haft angielski, kolorowy, płaski, wypukły. Ażurowy haft richelieu. Haft na poduszkę. Wzór haftu na kołnierzyk. Ozdobić sukienkę… …   Słownik języka polskiego

  • krata — ż IV, CMs. kracie; lm M. krat 1. «krzyżujące się, przeplatające się pręty metalowe (proste lub wygięte), rzadziej drewniane, służące jako ochrona, zamknięcie, przegroda lub ozdoba; ogrodzenie, brama itp. z takich prętów» Krata żelazna, drewniana …   Słownik języka polskiego

  • haft — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. haftfcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element dekoracyjny wyszyty na tkaninie; także wzór, ścieg, wyszyty szczegół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Haft płaski, wypukły, ażurowy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • haftować — ndk IV, haftowaćtuję, haftowaćtujesz, haftowaćtuj, haftowaćował, haftowaćowany 1. «wyszywać wzór, ornament na tkaninie, rzadziej na skórze, ręcznie lub maszynowo» Haftować kwiaty na bluzce. Haftować bluzkę. Haftować krzyżykami, na kanwie, na… …   Słownik języka polskiego

  • deseń — m I, D. deseńeniu (deseńenia); lm M. deseńenie, D. deseńeni (deseńeniów) 1. «ozdobny wzór, rysunek na tkaninie, tapecie, posadzce itp.; układ elementów dający wrażenie wzoru, rysunku» Jedwab, kreton w deseń. Plamy na ścianie tworzyły deseń. ∆ gw …   Słownik języka polskiego

  • łączka — ż III, CMs. łączkaczce; lm D. łączkaczek 1. zdr. od łąka ∆ środ. Ośla łączka a) «rubryka krytyczno satyryczna w gazecie, czasopiśmie, zajmująca się błędami językowymi, stylistycznymi itp.» b) «wzgórze o łagodnych zboczach, na których ćwiczą… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»